عاشقی با قلب مصنوعی ... مجموعه اشعار مریم موفقی باستانی

من به شهریور چشم تو ارادت دارم باورت می کنم ای عشق تو هم باور کن

گفتم که چرا صورتت از دیده نهانست گفتا که پری را چه کنم رسم چنانست گفتم که نقاب از رخ دلخواه برافکن گفتا مگرت آرزوی دیدن جانست گفتم همه هیچست امیدم ز کنارت گفتا که ترا نیز مگر میل میانست گفتم که جهان بر من دلتنگ چه تنگست گفتا که مرا همچو دلت تنگ دهانست گفتم که بگو تا بدهم جان گرامی گفتا که ترا خود ز جهان نقد همانست گفتم که بیا تا که روان بر تو فشانم گفتا که گدا بین که چه فرمانش روانست گفتم که چنانم که مپرس از غم عشقت گفتا که مرا با تو ارادت نه چنانست گفتم که ره کعبه به میخانه کدامست گفتا خمش این کوی خرابات مغانست گفتم که چو خواجو نبرم جان ز فراقت گفتا برو ای خام هنوزت غم آنست «خواجوی کرمانی»

من از هوای تو امشب ستاره می چینم مرا به بستر بیداری خودت بکشان

تمرین هدف گیری کن شاید یک روز شکارچی شدی

هر جا که تویی مرکز تصویِر من آنجاست